Tract-Amazing Grace (KJV) (verpakking van 25)

Verbazingwekkend. Het is de enige manier om de ongelooflijke transformatie te beschrijven die plaatsvond in het leven van John Newton. Newton werd geboren in Londen in 1725. Zijn moeder stierf toen hij zeven was. Zijn vader stuurde hem op elfjarige leeftijd naar zee. Eerst als scheepsjongen en later als matroos, werd John blootgesteld aan een leven van dronkenschap, vloeken en immoraliteit – en hij omarmde het. Al snel overtrof John zijn leeftijdsgenoten in schandalig gedrag. Scherpzinnig en sarcastisch schreef hij aanstootgevende liedjes waarin hij de officieren van het schip bespotte en zijn minachting voor hun gezag uitdrukte. Hij vermaakte zich door nieuwe scheldwoorden te verzinnen en zijn leeftijdsgenoten mee te slepen in roekeloze en gevaarlijke avonturen. Hij verliet regelmatig zijn post. Nog in zijn tienerjaren werd John korte tijd tot slaaf gemaakt op een Afrikaanse plantage en stierf bijna. Maar in plaats van hem nuchter te maken, versterkte de ervaring zijn rebelse geest alleen maar.

Nadat Newton zijn vrijheid had herwonnen, diende hij in de Britse marine en werd uiteindelijk kapitein van zijn eigen slavenschip. Als slavenhandelaar werd Newtons hart nog harder. Hij kreeg de reputatie een grofgebekte, slechtgehumeurde man te zijn, veracht door zowel zijn ondergeschikten als superieuren. Hij gaf om niemand anders dan zichzelf en zocht niets anders dan zijn eigen plezier.

Toen bereikte John Newton op een nacht het dieptepunt. Hij was gestraft voor wangedrag door publiekelijk vernederd, geslagen en uit zijn rang te worden gezet. Zijn pogingen om zijn positie terug te krijgen waren mislukt. Niemand nam de moeite om zijn zaak op te nemen. Nu hij in een hevige storm terechtkwam, werd hij geconfronteerd met een beklemmende angst voor de dood. Terwijl de golven tegen het schip beukten en zijn hut met water vulden, vulde de angst Newtons hart. Hij vocht wanhopig om het schip te redden, schepte water en dichtte gaten in de romp met de zeilen van het schip, jutezakken en zelfs zijn eigen kleding. Als ervaren zeeman wist John dat hij weinig kans had om te overleven. En hij was niet klaar voor de eeuwigheid.

Herinneringen aan zijn jeugd kwamen terug – de Bijbelverzen en gezangen die zijn godvrezende moeder hem had geleerd, haar gebeden voor hem. John probeerde tot God te smeken om genade, maar hij werd abrupt tegengehouden door de gedachte hoe weinig hij het verdiende. Hoe kon hij zich tot God wenden voor hulp, terwijl hij Hem zo lang had genegeerd? John bracht een hartverscheurende nacht door met diep in zichzelf te keren.

De volgende dag ging de storm liggen. Wonder boven wonder vond het gehavende schip een veilige haven. Het was toen, zei Newton, dat hij ervan overtuigd raakte dat "er een God is die gebeden hoort en verhoort". Hij ontdekte opnieuw de liefde van God, zoals die in de Schrift tot uitdrukking komt:

"Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat iedereen die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. Want God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gezonden om de wereld te veroordelen, maar opdat de wereld door Hem behouden zou worden" (Johannes 3:16,17).

Te midden van de storm waren Newtons ogen geopend. Hij besefte dat hij een zondaar was, die een Redder nodig had. Voor het eerst begreep hij de betekenis van Gods genade. Hij bekeerde zich van de zonden uit zijn verleden en gaf zijn leven volledig aan God over. In een oogwenk werd hij een nieuw mens.

Jaren later, toen hij terugblikte op zijn ervaringen, schreef Newton de volgende woorden:

Amazing Grace – wat een zoet geluid – die een ellendeling als ik redde! Ik was ooit verdwaald, maar nu ben ik gevonden, was blind, maar nu zie ik.

Het was genade die mijn hart leerde vrezen, en genade verlichtte mijn angsten. Hoe kostbaar leek die genade mij toen ik voor het eerst geloofde!

Ik ben al door veel gevaren, moeilijkheden en valstrikken gegaan; genade heeft mij tot hier veilig gebracht, en genade zal mij naar huis leiden.

Op 39-jarige leeftijd werd de voormalige slavenhandelaar predikant. Hij wijdde de rest van zijn leven aan het delen van het goede nieuws van het evangelie: dat Jezus Christus gekomen was om 'de verlorenen te zoeken en te redden' (Lucas 19:10). Newton leidde de abolitionistische beweging in Groot-Brittannië, bracht de misstanden van de slavernij aan het licht en vocht voor een verbod op de verachtelijke handel waarin hij ooit actief was geweest.