Tract-Zes uur op vrijdag (ESV) (verpakking van 25)

Een soldaat stond die dag op een rotsachtige heuvel in Judea en vervulde zijn plicht, zoals hij dat honderden keren eerder had gedaan. Zijn vreselijke taak was toezicht houden op de dood van zakkenrollers en rebellen op een heuvel genaamd "De Plaats van een Schedel". Hij was er al eerder geweest, maar deze dag was anders.

De centurio voelde zich al sinds het middaguur onrustig.

Het waren niet de sterfgevallen die hem dwarszaten. Hij was niet onbekend met definitiviteit. Door de jaren heen was hij ongevoelig geworden voor de kreten. Hij had de kunst van het verdoven van zijn hart onder de knie. Maar deze kruisiging bleef hem achtervolgen.

De dag begon zoals honderd andere. Het was al erg genoeg om in Judea te zijn, maar nog erger om op een rotsachtige heuvel hete middagen door te brengen en toezicht te houden op de dood van onruststokers. De helft van de menigte hoonde, de andere helft huilde. De soldaten klaagden. De priesters domineerden. Het was een ondankbare taak in een vreemd land. Hij was er klaar voor dat de dag voorbij zou zijn voordat hij begon.

Maar hij was nieuwsgierig naar de aandacht die aan een van de gekruisigden werd besteed. Hij zag er slechter uit dan de anderen. Zijn gezicht was hobbelig en gekneusd. Zijn rug was licht gebogen en zijn ogen waren naar beneden gericht. De centurio glimlachte naar het bord boven hem aan het kruis: "Dit is Jezus, de Koning der Joden." ¹ De veroordeelde leek allesbehalve een koning.

Naarmate de uren verstreken, keek de centurio steeds meer naar het middelste kruis. Hij begreep de stilte van de man niet. Hij begreep zijn vriendelijkheid niet. Maar bovenal stond hij perplex van de duisternis. Hij wist niet wat hij moest doen met de zwarte lucht halverwege de middag. Niemand kon het uitleggen... maar niemand probeerde het zelfs maar. Het ene moment de zon, het volgende moment duisternis.

Plotseling rukte het hoofd zich omhoog. Een gebrul doorsneed de stilte. "Het is volbracht." ² De hoofdman keek om zich heen naar de neergestorte rotsen en de zwart geworden hemel. Hij draaide zich om en staarde naar de soldaten die met bevroren gezichten naar Jezus staarden. Hij draaide zich om en zag hoe Jezus' ogen zich opsloegen en naar huis keken. Hij luisterde hoe de uitgedroogde lippen zich openden en de gezwollen tong voor het laatst sprak... "Vader, in uw handen leg ik mijn geest!" ³

Als de hoofdman het niet had gezegd, hadden de soldaten het wel gezegd. Als de hoofdman het niet had gezegd, hadden de rotsen het wel gezegd – net als de engelen, de sterren of zelfs de demonen. Maar hij zei het wél. Het was aan een naamloze vreemdeling om te zeggen wat zij allen wisten. "Waarlijk, deze man was de Zoon van God!" ⁴

Zes uur op één vrijdag. Wat betekent die vrijdag? Voor het leven dat zwart is van mislukking, betekent het vergeving. Voor het hart dat getekend is door zinloosheid, betekent het een doel. Voor de vermoeide ziel betekent het verlossing.

Omdat God van je houdt, gaf Hij zijn Zoon, Jezus, om die vrijdag aan het kruis te sterven, zodat jij en ik het eeuwige leven met Hem in de hemel kunnen hebben. Jezus zei: "Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij." ⁵ Aanvaard Gods gratis geschenk van het eeuwige leven door te geloven dat Jezus de straf voor jouw zonden op zich nam door zijn dood aan het kruis die vrijdagmiddag, en "dat Hij op de derde dag [weer tot leven] werd opgewekt" ⁶ daarna. Belijd dat je gezondigd hebt en vraag Hem om vergeving. Nodig Hem uit in je leven en vraag om Gods hulp om je van je zonde af te keren. Je kunt bijvoorbeeld het volgende bidden:

Lieve God, ik erken dat ik een zondaar ben en Uw vergeving nodig heb. Dank U dat U Jezus hebt gestuurd om de straf te ondergaan die ik verdien voor mijn zonden. Kom alstublieft in mijn leven en help me een leven te leiden dat U behaagt. Amen.

Bijbelverwijzingen:

¹ Mattheüs 27:37, ² Johannes 19:30, ³ Lucas 23:46, ⁴ Marcus 15:39, ⁵ Johannes 14:6, ⁶ 1 Korintiërs 15:4