Tract-God staat U-bochten toe (NIV) (verpakking van 25)

Het is soms moeilijk om te zien dat God ook maar de minste aandacht aan ons besteedt als ons leven een puinhoop is. Ik bedoel, waar is Hij precies als je Hem echt nodig hebt? De "God is groot", "God is goed" en al die andere "God is geweldig"-dingen zijn moeilijk te vinden in tijden van onrust en tragedie.

Ik weet dat ik God niet zo "geweldig" vond toen mijn inmiddels ex-man me aan mijn haar de trap op sleepte. God was absoluut niet "goed" toen mijn botten pijn deden van de stoten en schoppen, en mijn ogen brandden van de hete tranen van wanhoop en angst. God leek niet zo "geweldig" toen ik in de haatdragende ogen van mijn man staarde terwijl hij een mes op mijn keel of een pistool tegen mijn hoofd zette en spottend zei: "Als je nog één keer schreeuwt, maak ik je af."

Mijn ouders scheidden toen ik jong was, wat een leegte in mijn hart achterliet die ik nooit kon begrijpen. Als tiener voelde ik me afgescheiden van meisjes van mijn eigen leeftijd en verzette ik me hevig tegen elke autoriteit. Ik had God al lang opgegeven voordat ik op mijn vijftiende wegliep om te trouwen met de achttienjarige man die in één jaar tijd veranderde van de liefde van mijn leven in mijn misbruiker, cipier, ontvoerder, verkrachter en poging tot moordenaar. Tegen de tijd dat ik "sweet sixteen" was, twijfelde ik er niet meer aan: als God bestond, was hij er zeker niet in mijn wereld.

Na de geboorte van mijn zoon en mijn scheiding, allebei op mijn zestiende, was er in mijn leven geen ruimte meer voor iets anders dan het hier en nu. Praktische zaken namen me in beslag, zoals terug naar school gaan, werken, kinderopvang, het huishouden, rekeningen betalen en leren hoe je een moeder moet zijn. Ik was zo verloren.

Ik vulde mijn dagen met drukke taken die de leiding namen. Ik vulde mijn nachten met alcohol, drugs, feestjes en zelfdestructie. Ik vulde mijn ziel met loze beloftes en nog legere bezigheden. Door de jaren heen hebben een nieuw huwelijk en een scheiding, verschillende verbroken verlovingen, meer dan één abortus en frequente extreme gewichtstoename en -afname me emotioneel nog verder verlamd.

Waarom kon ik geen geluk vinden? Waarom leek het alsof niets wat ik deed werkte? Waarom voelde ik me zo waardeloos? De gevoelens van totale hulpeloosheid en hopeloosheid, de onvervulde dromen, gebroken beloftes en doodlopende wegen overweldigden me.

Op een zomeravond maakte ik een wandeling in mijn buurt toen ik mensen de kerk in de buurt zag binnengaan. Plotseling ontwikkelden mijn benen een eigen wil en duwden ze me als het ware de trap op en door de deuren.

Alleen op het kerkbalkon keek ik naar de preekstoel en zag het beeld van Jezus met uitgestrekte handen recht naar me kijken. Hete tranen rolden over mijn wangen terwijl emoties die ik niet kon verklaren mijn hart en ziel vulden.

Wat was er mis? Wat gebeurde er met me? Waarom zat ik in een vreemde kerk te huilen als een baby? Toen de dominee begon te spreken, was het een boodschap over verloren zijn, zonder richting, zonder hoop, zonder geloof – en hoe dat niet zo hoefde te zijn. Hij vertelde dat we alleen maar naar de Heilige Geest hoefden te luisteren en de Heer Jezus Christus hoefden te vragen in ons hart te komen, en Hij zou er zijn – zomaar.

Mijn wandel met de Heer begon die dag, een dag die de loop van mijn leven voorgoed veranderde. Plotseling wilde ik meer weten over deze relatie met Jezus waar de voorganger over sprak.

In het daaropvolgende decennium opende de wereld zich voor me op manieren die ik me nooit had kunnen voorstellen. Kansen, ervaringen en spirituele verlichting maakten mijn leven niet perfect, maar het was een leven van genezing en hoop, een leven vol belofte waar voorheen een lege verlatenheid heerste. Psalm 71:20 zegt: "U hebt mij veel en bittere moeilijkheden laten zien, maar U zult mij weer tot leven wekken; uit de diepten van de aarde zult U mij doen opstaan."

En Hij bracht me omhoog. Jezus Christus nam mijn gebroken geest en mijn verloren ziel, gevuld met schuld en pijn, en keerde me om, zette me op een nieuwe koers. Hij vulde die lege plek in mijn ziel die ik zo wanhopig probeerde te vullen met drugs, alcohol, relaties, materiële goederen, werk en leegte.